78. rocznica wybuchu Powstania Warszawskiego

: 29 lipca 2022

78. rocznica wybuchu Powstania Warszawskiego

Powstanie Warszawskie - patriotyczny zryw Polaków w walce z okupantem - rozpoczęło się 1 sierpnia 1944 roku o godzinie 17.00 (godzinie „W”) i trwało 63 dni.

Powstanie miało na celu wyzwolenie stolicy spod niemieckiej okupacji przed wkroczeniem do niej Armii Czerwonej.

Podczas krwawych walk zginęło od 16 tys. do 18 tys. żołnierzy AK i od 150 tys. do 180 tys. cywilów. Po kapitulacji Warszawa została zrównana z ziemią przez Niemców. Dziennie w obronie stolicy walczyło od 25 tys. do 28 tys. osób. Pomimo dużych strat, w szeregi powstańcze nieustająco wstępowali nowi ochotnicy. W powstaniu, oprócz mężczyzn, brały udział również kobiety (ok 14% wszystkich żołnierzy), które służyły nie tylko jako lekarki, sanitariuszki, pielęgniarki (w służbie sanitarnej - stanowiły około 70-80 proc. personelu) i łączniczki, lecz także trafiały na pierwszą linię frontu.

Pomimo ogromnych niedoborów broni i amunicji, zróżnicowanego przygotowania wojskowego, młodego wieku (65% powstańców miało mniej niż 25 lat) żołnierze wykazali się niezwykłą odwagą, stawiając czoła okupantom, a nie mogąc liczyć na żadną pomoc. Ramię w ramię do walki stanęli robotnicy i intelektualiści, stronnicy niemal wszystkich partii politycznych, ludzie w różnym wieku, różnego pochodzenia i różnych wyznań.

Chociaż motywy uczestnictwa w postaniu były różne i wielu badaczy zastanawia się nad jego sensownością, należy pamiętać, że wielu z nas nie żyło w tamtych czasach i nie wiemy jak my byśmy zachowali się w obliczu okupacji.

Trzeba było przeżyć 5 lat okupacji w Warszawie, aby czuć to, co czuła ludność i żołnierze. Trzeba było żyć dzień po dniu, godzina po godzinie przez pięć lat w cieniu więzienia na Pawiaku, trzeba było w ciągu tych miesięcy widzieć, jak znikają przyjaciele jeden po drugim, odczuć za każdym razem skurcz serca w piersi, trzeba było codziennie słyszeć odgłosy salw tak, że się już przestawało je słyszeć, przyzwyczaić się do nich, jak do dzwonów kościelnych, trzeba było milcząco asystować na rogu ulicy w smutny zimowy wieczór lub świetlisty poranek wiosenny, przy egzekucji dziesięciu, dwudziestu, pięćdziesięciu przyjaciół, braci lub nieznajomych, wziętych przypadkowo z tłumu, spędzonych pod mur, z ustami zaklejonymi gipsem i oczami wyrażającymi rozpacz lub dumę. Trzeba było to wszystko przeżyć, aby zrozumieć, że Warszawa nie mogła się nie bić.

Pułkownik Kazimierz Iranek-Osmecki,
szef Oddziału II Komendy Głównej AK

Zapraszamy do Wypożyczalni, gdzie można obejrzeć i wypożyczyć książki oraz materiały dydaktyczne dotyczące Powstania Warszawskiego

W gablocie za szkłem na półkach poukładane frontem książki o Powstaniu Warszawskim.

Zbliżenie na półkę z kolorowymi okładkami książek.

Otwarta książka z ilustracjami Warszawy.

Zachęcamy do zapoznania się z zestawieniem bibliograficznym książek i artykułów z czasopism na temat Powstania Warszawskiego ze zbiorów Biblioteki oraz zamieszczonymi poniżej propozycjami dostępnymi w Internecie.

PEDAGOGICZNA
BIBLIOTEKA WOJEWÓDZKA