Ikonki
KSIĄŻKI ONLINE
KSIĄŻKI ONLINE
ZAMÓW I WYPOŻYCZ
ZAMÓW I WYPOŻYCZ
ZAPISZ SIĘ DO BIBLIOTEKI
OFERTA EDUKACYJNA
OFERTA EDUKACYJNA

Październik 2018

Kompetencje komunikacyjne współczesnego bibliotekarza / Agnieszka Folga // Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia ad Bibliothecarum Scientiam Pertinentia. - Z. 15 [zbioru ogólnego 244] (2017), s. [67]-74

W najnowszym roczniku Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia ad Bibliothecarum Scientiam Pertinentia zamieszczono artykuł, którego tematyka jest ściśle związana z pracą bibliotekarzy, a w szczególności z ich kompetencjami komunikacyjnymi. Według przywołanego przez Autorkę Kodeksu etyki bibliotekarza i pracownika informacji naukowej - „bibliotekarze i pracownicy informacji naukowej winni być osobami zaufania publicznego, ekspertami pośredniczącymi pomiędzy czytelnikami i użytkownikami informacji a zasobami piśmienniczymi i informacyjnymi, których użytkownicy ci potrzebują do realizacji swoich różnorodnych zadań i celów”. Pracujący w tym zawodzie muszą być zatem otwarci na innowacje, kreatywni, komunikatywni, posiadać umiejętność pracy zespołowej oraz sprawnie i umiejętnie posługiwać się nowoczesnymi technologiami. To wymaga ustawicznego doskonalenia swojego warsztatu pracy, rozwijania się, szukania inspirujących rozwiązań. Na kompetencje składają się wiedza, umiejętności oraz postawy. Dzięki nim istnieje pewność dobrego realizowania zadań. Istotna jest też umiejętność współdziałania z innymi ludźmi, poprawne relacje między pracownikami, które przyczyniają się do wykonywania pracy na pożądanym poziomie, osiągania satysfakcji oraz kreowania dobrego wizerunku biblioteki. Liczą się jednak nie tylko zasoby wiedzy i sprawność technologiczna. Najważniejsza wydaje się umiejętność nawiązywania relacji z Czytelnikiem, porozumiewania się, właściwego odczytywania potrzeb i reagowania na zapytania, poszukiwania. Ważne jest skoncentrowanie się na Użytkowniku, wysłuchanie go, okazywanie mu zainteresowania i szacunku, opanowanie i cierpliwość.
Choć zawód bibliotekarski istnieje już od starożytności i zazwyczaj cieszył się dużym uznaniem wśród społeczeństwa, to jednak w dalszym ciągu funkcjonuje stereotyp bibliotekarza – człowieka z innej epoki, zakopanego wśród sterty książek i traktującego innych jako intruzów, którzy przeszkadzają mu w lekturze, nie nadążającego za szybko zmieniającą się rzeczywistością. A tak przecież nie jest! Żeby się o tym przekonać wystarczy odwiedzić swoją bibliotekę, skorzystać z jej zasobów oraz z wiedzy i kompetencji bibliotekarza.
Na uwagę zasługuje bibliografia, która może stanowić cenne źródło pozwalające zgłębić wiedzę dotyczącą kompetencji komunikacyjnych.

ED

 

Muzyka - mowa - komunikacja (komunikatywność) : niedoceniane funkcje edukacji muzycznej w dzieciństwie / Romualda Ławrowska // Hejnał Oświatowy. - 2018, nr 10, s. 3-6

Dr Romualda Ławrowska - pedagog muzyki, autorka książek, podręczników akademickich i licznych publikacji, dzieli się z czytelnikami swoim bogatym doświadczeniem związanym z problematyką kształcenia muzycznego, a w szczególności z pedagogiką rytmu i ruchu.
Podkreśla rolę i znaczenie muzyki w rozwoju dziecka. W omawianym artykule szczególnie akcentuje wpływ muzyki na kształtowanie mowy, a co za tym idzie kompetencji komunikacyjnych.
Autorka przedstawia krótką charakterystykę środowiska wychowawczego oddziałującego na współczesne pokolenie dzieci. Ograniczone relacje rodzinne, wielka rola mediów elektronicznych, brak kontaktu z kulturą „wysoką”, zaniedbania na polu wychowania estetycznego - wychowania do obcowania ze sztuką (sztuką przez duże „S”) w tym do obcowania z muzyką - wszystko to ma negatywny wpływ na proces kształtowania się osobowości dziecka, jego stosunku do świata, a także do wartości artystycznych.
Nie do przecenienia jest kontakt dziecka z muzyką na żywo, śpiewanie, muzykowanie, zabawy ruchowe przy muzyce.
Wielką rolę mają tu do odegrania rodzice nauczyciele. Klucz do rozumienia muzyki – pisze Autorka – otrzymuje się w dzieciństwie za pośrednictwem osób dorosłych: nauczycieli, opiekunów, rodziców lub idoli muzycznych poprzez odpowiednie kierowanie. Klucz jest w naszych rekach... pamiętajmy o tym!

BM

 

Personalistyczne przesłanki edukacji aksjologicznej, czyli jak i po co nauczać o wartościach / Monika Deja // Problemy Opiekuńczo-Wychowawcze. - 2018, nr 7, s. 3-15

Początek tytułu artykułu Moniki Dei może u niektórych budzić opór i obawę przed zbyt „naukową” terminologią i suchymi rozważaniami hipotez naukowych. Warto jednak przezwyciężyć uprzedzenie i zapoznać się z ciekawym tekstem osadzonym nie tylko w teorii, ale odnoszącym się także do praktycznych kontekstów wychowawczych. Na początku – owszem – znajdziemy przegląd literatury przedmiotu na temat wartości, ale autorka sprawnie prowadzi czytelnika między zawiłościami definicji, koncepcji i wzajemnych odniesień teoretycznych, które prowadzą do podsumowania: mimo istnienia rozlicznych koncepcji, podziałów i wzajemnych relacji – wartości są „filarami życia osobistego i społecznego”. Monika Deja wymienia funkcje, jakie pełnią wartości w społeczeństwie oraz na płaszczyźnie edukacji. Podkreśla różnicę między edukacją aksjologiczną (przekazywanie wiedzy o wartościach), a wychowaniem do wartości, czyli przygotowywaniem wychowanków do odkrywania, przeżywania, internalizowania i realizowania wartości w swoim życiu. Omawiając kolejne etapy przekazywania wartości młodemu pokoleniu, wymienia kilka sposobów: zabawa, doświadczenie, wykorzystywanie codziennych zdarzeń szkolnych do przyjrzenia się im przez pryzmat wartości, podejmowanie samodzielnych decyzji i ponoszenie ich konsekwencji. Rolą nauczyciela jest towarzyszenie uczniom w tych sytuacjach, wskazywanie możliwych rozwiązań, wyjaśnianie wątpliwości, skłanianie do refleksji, wspieranie w podjęciu właściwych decyzji. Autorka używa tu pojęcia „klaryfikacja wartości”, które oznacza wyjaśnianie wychowankowi określonych wartości, analizowanie ich ze względu na różne kryteria, namysł nad nimi w kontekście własnego życia.
Wśród sposobów zapoznawania dzieci z wartościami na szczególną uwagę zasługuje wykorzystywanie literatury pięknej, która za pomocą obrazów, języka i symboli odpowiednich dla wyobraźni dziecka przekazuje uniwersalne wzorce, prawdy, zasady, czyli po prostu wartości. A charakterystyczna dla wieku dziecięcego identyfikacja z ulubionymi bohaterami może zdziałać więcej niż pouczenia i „kazania”.
W końcowej części artykułu autorka daje wskazania dla pedagogów, którzy chcą uczyć o wartościach i wychowywać do wartości. To kilka zwięzłych i konkretnych zadań, których realizacja odbywa się w ciągu wszystkich lat edukacji i jest niezbędna do wyposażenia wychowanków w narzędzia służące do podejmowania dobrych decyzji. Dlatego wprowadzanie dziecka w świat wartości powinno rozpocząć się jak najwcześniej, a nauczyciel powinien wykorzystać każdą możliwą okazję do kształtowania każdego ucznia z osobna, a finalnie – całych społeczeństw.

 

Przedszkolak z deficytami kompetencji oraz zaburzeniami sprawności językowych / Małgorzata Łoskot // Wychowanie w Przedszkolu. - 2018, nr 8, s. 4-7

Poprawna komunikacja jest podstawą sprawnego i komfortowego funkcjonowania człowieka przez całe jego życie. Prawidłowa wymowa to element konieczny dla dobrej komunikacji werbalnej. Niestety aktualne dane statystyczne wskazują, że ponad 70% dzieci mówi niedbale, 20% ma wady wymowy, a specyficzne zaburzenia językowe dotykają 3 do 7% populacji.
Autorka, przypominając o obowiązku dokonywania wstępnego pedagogicznego rozpoznawania indywidualnych możliwości i potrzeb psychorozwojowych swoich podopiecznych przez nauczycieli wychowania przedszkolnego, wskazuje najczęściej spotykane zaburzenia i deficyty w komunikacji językowej występujące u dzieci w wieku przedszkolnym. Wytycza też drogę postępowania, od właściwego rozpoznania po umiejętne, codzienne wspieranie przedszkolaka wspólnie z logopedą i pedagogiem, wraz z zaangażowaniem w to zadanie także rodziców dziecka. Ukazuje też konieczność prowadzenia pracy profilaktycznej z całą grupą poprzez ćwiczenia ortofoniczne i utrwalanie poprawnej artykulacji u wszystkich dzieci.
Artykuł wypełniony poradami jak diagnozować i jak pomagać, kończy przestroga. Zbyt późne rozpoznanie problemów komunikacji językowej bywa często przyczyną poważnych trudności szkolnych dziecka, prowadząc do dysleksji, dysgrafii i dysortografii, generując problemy poznawcze i komunikacyjne także w jego dorosłym życiu.

JA

 

Sharenting – współczesną formą rodzicielskiej narracji / Anna Błasiak // Horyzonty Wychowania. - Nr 42 (2018), s. 125-[134]

Sharenting to termin, który powstał z połączenia angielskich słów to share (dzielić się) i parenting (rodzicielstwo). Oznacza zjawisko upowszechniania przez rodziców w mediach społecznościowych informacji, zdjęć i filmów dotyczących swoich dzieci. Jest zjawiskiem na tyle powszechnym – wręcz plagą – że konieczna jest edukacja w zakresie tego trendu, a co najważniejsze – przestrzeganie przed ewentualnymi konsekwencjami. Rodzice nie zdają sobie bowiem sprawy, że w ten sposób kształtują „cyfrowy profil” swojego dziecka. Dzieląc się informacjami z życia rodziny, zapominają nie tylko o elementarnych zasadach bezpieczeństwa, ale i prawie najmłodszych do prywatności. Informacje, fotografie, zdjęcia, relacje – raz wrzucone do internetu – pozostaną tam na zawsze. Nikt z rodziców nie oddałby swoich dzieci w „obce ręce”, więc dlaczego tak beztrosko oddawane są w internetowe „łapy” ? A co w sytuacji jeśli w przyszłości jakieś wiadomości staną się dla dziecka powodem kłopotów, zawstydzenia, zażenowania czy żalu wobec rodziców?
Pierwsi i najważniejsi wychowawcy – rodzice muszą mieć też świadomość, że zarówno dane jak i zdjęcia swojej pociechy – na skutek cyfrowego kidnapingu – mogą być przetwarzane w wirtualnej rzeczywistości.
Przez kogo, kiedy, gdzie i w jakim celu – nie wiadomo...
A wtedy, internetowa opowieść o rodzinie może mieć dalszy, nieprzewidywalny ciąg...
Warto też zastanowić się nad wynikami badań dotyczącymi motywacji dzielenia się swoim życiem osobistym w mediach.
Ten artykuł trzeba koniecznie przeczytać! I polecić go wszystkim rodzicom i opiekunom!

MG

Pozycje
Flaga narodowa Ukrainy
Ukraina  
Kalendarz wydarzeń
Materiały dydaktyczne
Otwarte Zasoby Edukacyjne
Biblioteka poleca
Gry planszowe
Wystawy
Akademia Wartości
Ogólnopolskie Forum Bibliotek Pedagogicznych
Jubileusz - 100 lat PBW
Poradnik Na Focha
Pomocne linki oświatowe

Pedagogiczna Biblioteka Wojewódzka im. Hugona Kołłątaja w Krakowie
al. F. Focha 39, Kraków 30-119

nr konta: 39 1020 4900 0000 8502 3122 7919

  sekretariat@pbw.edu.pl
   tel. (+48) 12 421 10 98

© 2024 Pedagogiczna Biblioteka Wojewódzka w Krakowie
Free Joomla! templates by Engine Templates
Strona korzysta z plików cookie, które ułatwiają świadczenie naszych usług. Korzystając z naszych usług zgadzasz się, że używamy plików cookie.