Zmienił język hebrajski. Wprowadził prywatność, język kolokwialny, powszedni. Poprzez skrót i humor uczynił wydarzenia biblijne częścią współczesnej historii człowieka. Pośrodku kreowanego świata umieszczał miłość, poszukiwanie Boga, zagubienie w obliczu wojny, dzieciństwo, rodzinę, nadając osobistym przeżyciom uniwersalny wymiar. Jedna z czołowych postaci literatury światowej. Wielokrotnie nominowany do Nagrody Nobla. Jehuda Amichaj.
Najczęściej tłumaczony poeta izraelski od czasów króla Dawida.
(Robert Alter)
Amichaj, a właściwie Ludwig Pfeuffer, urodził się w 1924 r. w Niemczech w rodzinie ortodoksyjnych Żydów. Wyjechał z rodziną do Palestyny. Walczył podczas II wojny światowej jako ochotnik w Brygadzie Żydowskiej Armii Brytyjskiej oraz w wojnie o niepodległość Izraela (1948 r.). Studiował na Uniwersytecie Hebrajskim biblistykę i literaturę hebrajską. Wydał m.in. zbiory poezji Achszaw u-we-jamim acherim [‘teraz i w innych dniach’] (1955), Szirim 1948–62 [‘wiersze 1948–62’] (1962), powieść Lo me-achszaw, lo mi-kan [‘nie od teraz, nie stąd’] (1968).
Na język polski został przetłumaczony wybór jego wierszy pt. Koniec sezonu pomarańczy (2000) oraz tom Otwarte zamknięte otwarte (2017). Zmarł w Jerozolimie w 2000 r.
Uczestnicy wydarzenia „Poeci świata”, zrealizowanego 17 maja w ramach obchodów Tygodnia Bibliotek, poznali wątki z życia i twórczość tego wybitnego izraelskiego poety piszącego po hebrajsku. Spotkanie przygotował i poprowadził nasz Kolega z Biblioteki Jacek Kowalski – poeta, filolog germański, nauczyciel bibliotekarz.
Jehudzie Amichajowi poświęcony został numer 1/97 kwartalnika „Zeszyty Literackie” z 2007 r. - materiał dostępny on-line.
Kto raz przeczytał jego wiersze – nigdy ich nie zapomni.
(Octavio Paz)
Fotorelacje z poprzednich spotkań