Ikonki
KSIĄŻKI ONLINE
KSIĄŻKI ONLINE
ZAMÓW I WYPOŻYCZ
ZAMÓW I WYPOŻYCZ
ZAPISZ SIĘ DO BIBLIOTEKI
OFERTA EDUKACYJNA
OFERTA EDUKACYJNA

Wrzesień 2018

Jeden za wszystkich, wszyscy za jednego, czyli integracja zespołu klasowego / Anna Meslin // Życie Szkoły. - 2018, nr 9, s. 2-6

Zaczęło się! 1 września – zarówno dla rozpoczynających naukę jak i kontynuujących – jest datą szczególną. Początek roku szkolnego to bowiem radosny, ale i trudny czas. Nowe wyzwania, oczekiwania, plany, czasem zmiana szkoły, grupy klasowej, spotkania z nowymi uczniami, nauczycielami, wychowawcami. Czy kolejny rok nauki będzie zakończony sukcesem, zależy od wielu czynników, a jednym z nich – istotnym - jest tzw. „zgrana” klasa, czyli zintegrowana, zżyta, zapewniająca poczucie akceptacji i bezpieczeństwa. Najtrudniejsze zadanie dla wychowawcy to wypracowanie partnerskiej relacji między uczniami - prawo do traktowania każdego z szacunkiem, do swobodnego wypowiadania się, do przestrzegania ustalonych zasad, do odpowiedzialności za siebie i innych. Uczniowie muszą mieć poczucie bycia jednością, lubić się, wzajemnie motywować się do działania i nauki. W klasie, liczącej najczęściej dwadzieścia, trzydzieści parę osób, na pewno nie jest tak, że zawsze wszystko „gra”. Rolą wychowawcy jest wówczas „uruchomić” proces integrowania zespołu klasowego i aktywnie włączyć się w to przedsięwzięcie. Autorka artykułu – z zawodu psycholog i terapeuta – pracująca w szkole podstawowej i prowadząca własny gabinet terapii, zaproponowała cały zestaw ćwiczeń i aktywności, które mogą sprzyjać integracji.
W zależności od sytuacji w zespole, można przedsięwziąć zarówno działania długofalowe, jak i ćwiczenia, gry i zabawy do wykorzystania na co dzień.
Reguły, kontrakty, kodeksy oraz sankcje za złamanie zasad, mają sens wtedy, gdy obowiązują wszystkich, a nauczyciel włącza się w wykonywanie zadań, czuwa i wnikliwie obserwuje przebieg. Integracja jest procesem dynamicznym, zapewne niełatwym, nie mającym prostych i gotowych do wykorzystania metod i rozwiązań. To intuicja, doświadczenie i praktyka zawodowa zadecydują o wyborze właściwej taktyki. Wspólne przeżywanie emocji też może zdziałać cuda, choćby podczas zabawy w... Niestety nie ma łatwych „podpowiedzi” - to znów kompetencje pedagoga muszą okazać się kluczowe. Zachęcam do zapoznania się z artykułem i propozycjami autorki - specjalistki w diagnozie i terapii dzieci i młodzieży. A nuż jej porady okażą się strzałem w dziesiątkę?

MG

 

Mówią Wieki. - 2018, nr 8

Wrzesień to miesiąc początku roku szkolnego i obchodów rocznicy wybuchu Drugiej Wojny Światowej, rozpoczętej zdradzieckim atakiem na Polskę przez wojska Trzeciej Rzeszy. Sześć lat okupacji niemieckiej pozostawiło niezatarty ślad.
Hunowie, Krzyżacy, Prusacy i hitlerowcy wbili się do naszej świadomości społecznej (niebezpodstawnie!) jako synonim Niemca, z zasady nam obcego, niemiłego i wrogiego wszelkim przejawom polskości.
Zaskakująco i odważnie jawi się w tym kontekście wrześniowy numer periodyku Mówią Wieki, którego temat miesiąca to: „NIEMCY W POLSCE, POLACY W NIEMCZECH”.
W miejsce martyrologii pojawiają się tu opisy relacji między naszymi narodami, przynoszących na przestrzeni dziejów wzajemne korzyści kulturalne, materialne, a nawet wzmacniających i unowocześniających polską państwowość.
Począwszy od lokowania osad i miast opisanego przez Agnieszkę Bartoszewicz w artykule Osadnictwo na prawie niemieckim w Polsce, poprzez średniowiecznych budowniczych i artystów z pracy Łukasza Traczyka Nie tylko Wit Stwosz, aż po Wielkiego Astronoma z rozmowy Bogdana Boruckiego z prezesem Polskiego Towarzystwa Historycznego prof. Krzysztofem Mikulskim Kim był Mikołaj Kopernik ukazywana jest koegzystencja i wzajemne przenikanie kulturowe żywiołów polskiego i niemieckiego. W okresie zaborów, w XVIII i XIX wieku Polacy licznie kształcili się na niemieckich uniwersytetach (Ruth Leiserowitz – W poszukiwaniu wiedzy), a malarze studiujący na Akademii Sztuk Pięknych w Monachium, m. in. Józef Brandt i Aleksander Gierymski, stworzyli tam ponad trzystuosobową kolonię (Eliza Ptaszyńska – Malarzy jest tutaj niesłychana liczba – polska kolonia artystyczna w dziewiętnastowiecznym Monachium).
Autorzy przytaczają przykłady emigrujących z różnych przyczyn Polaków, ulegających z czasem zniemczeniu, Niemców polonizujących się z wyboru, a także społeczności przez oba narody uważanych za „swoich” lub „niepewnych” jak Ślązacy, Kaszubi lub Bambrowie (osadnicy katoliccy z Bambergu) z Poznania i okolic.
Jak pisze Michał Kopczyński, redaktor naczelny, zespół „pragnie pokazać, że antagonizm to tylko jedna ze stron stosunków polsko-niemieckich – i to wcale niedominująca w ostatnim tysiącleciu”.
Efekt nieznacznie blednie na widok podziękowania Fundacji Współpracy Polsko-Niemieckiej za dofinansowanie numeru, lecz wartości poznawczej i prawdziwości faktów w nim zawartych nie da się podważyć.

JA

 

Jak napisać dobry plan pracy biblioteki szkolnej? / Anna Puścińska // Biblioteka w Szkole. - 2018, nr 9, s. 13-[17]

Wraz z nadejściem nowego roku szkolnego przyszedł czas na planowanie pracy biblioteki szkolnej. Przed przystąpieniem do jego opracowania należy przede wszystkim zastanowić się, jakie działania chcemy realizować w nadchodzącym roku. Oczywiście nie wolno nie uwzględnić obowiązkowych dokumentów, które wyznaczają rolę i zadania bibliotek szkolnych. Wiadomo, że plan musi zawierać kilka niezbędnych obszarów pracy dla wszystkich bibliotek, które dotyczą spraw organizacyjnych, bibliotekarskich, pracy pedagogicznej oraz inwentaryzacji i porządkowania zbiorów. Biorąc pod uwagę rangę tego zagadnienia należy stwierdzić, że stworzenie dobrego planu pracy biblioteki szkolnej jest dużym wyzwaniem. W bieżącym roku szkolnym nauczycielom bibliotekarzom przychodzi z pomocą w tym temacie artykuł Anny Puścińskiej pt. „Jak napisać dobry plan pracy biblioteki szkolnej?” zamieszczony we wrześniowym numerze Biblioteki w Szkole. Autorka bardzo dokładnie opisuje krok po kroku kolejne działania niezbędne przy sporządzaniu takiego planu. Podkreśla, że nie ma jednego schematu ani algorytmu postępowania zapewniającego sukces. Podczas tworzenia planu powinniśmy kierować się merytoryczną wiedzą dotyczącą zarządzania i planowania oraz znajomością możliwości i potrzeb własnej szkoły. Każdy nauczyciel bibliotekarz powinien napisać własny plan pracy dostosowany do specyfiki konkretnej placówki, bowiem to od jego działań i pracy zależy pozycja biblioteki w szkolnej hierarchii ważności u uczniów i nauczycieli. Ale nie tylko! Wyróżniająca się działalność biblioteki zostanie także zapewne dostrzeżona przez zwierzchników i środowisko i może otworzyć nowe możliwości rozwoju.
Reasumując, dobrze napisany plan pracy biblioteki szkolnej to gwarancja powodzenia!

ED

 

Szkoła jako wspólnota edukacyjna uczniów, rodziców i nauczycieli / Marta Paluch-Chrabąszcz // Hejnał Oświatowy. - 2018, nr 8-9, s. 3-7

Nowy rok szkolny już rozpoczęty. Warto u jego progu zapoznać się z artykułem Marty Paluch-Chrabąszcz zamieszczonym w najnowszym numerze Hejnału Oświatowego. Jest to tekst, który powinien zainteresować rodziców i nauczycieli, jako uczestników tytułowej „wspólnoty edukacyjnej”, skupionej wokół kształcenia i wychowania młodego pokolenia. Autorka na wstępie ukazuje nam idealny – niestety tylko wyobrażony – dzień z życia szkoły. Następnie cytuje podstawowe cele polskiej edukacji sformułowane przez Biuro Rzecznika Praw Obywatelskich w dokumencie o obywatelskiej odpowiedzialności za edukację narodową, podkreślając, że oprócz nabywania wiedzy i umiejętności równie ważne jest kształtowanie odpowiednich postaw i wartości oraz sprawowanie opieki nad uczniami. Wymienione cele edukacji „rozpisuje na role” - przedstawiając kolejno propozycje skoncentrowane wokół udziału rodziców we wsparciu rozwoju dziecka i procesu jego edukacji, dalej – zadania stawiane przed nauczycielem i bardzo istotne dla osiągnięcia sukcesu zagadnienie współpracy między rodzicami a gronem pedagogicznym.
Spośród zadań dla rodziców za najistotniejsze uważa autorka zadbanie o własną rodzinę, aby stworzyć dziecku korzystne środowisko rozwojowe, postępowanie zgodne z wyznawanymi i przekazywanymi wartościami, odpowiedzialność i rozwaga podczas wyrażania opinii o szkole, nauczycielach, kształceniu i rozwoju osobistym. Bardzo ważne jest też stawianie granic, poszanowanie ustalonych reguł, uczenie niezrażania się porażkami i radzenia sobie w sytuacjach stresowych oraz rozbudzanie ciekawości poznawczej, wspieranie pasji, zainteresowań i uzdolnień dziecka.
Czego oczekuje się od nauczyciela? Autorka dokonała wyboru (spośród bardzo licznych) cech i kompetencji i wymienia następujące: rozwijanie umiejętności uczenia się i rozwiązywania problemów, wyszukiwania, selekcji i przetwarzania informacji, praktyczne wykorzystanie zdobytej wiedzy, kształtowanie postaw kreatywnych i poszukujących. Podkreśla też konieczność indywidualnego podejścia do zróżnicowanych przecież możliwości poszczególnych uczniów, chociaż wiadomo, że w dużych zespołach klasowych nie jest to łatwe. Dlatego nauczyciel musi posiadać kompetencje interpersonalne: umiejętność słuchania i rozmawiania z uczniami. Poza tym truizmem jest chyba stwierdzenie, że nauczyciel powinien być wykształcony, wyposażony w odpowiednie kompetencje pedagogiczne, że powinien ciągle aktualizować swoją wiedzę merytoryczną i metodyczną. Bardzo ważne jest też dbanie o rozwój moralny uczniów rozumiane tu jako m.in. jasne sformułowanie i wdrażanie reguł, sprawiedliwe traktowanie wszystkich osób, promowanie właściwych postaw w grupie. I chyba nie trzeba dodawać, że dobry nauczyciel to pasjonat swojego przedmiotu, który potrafi „zarazić” uczniów swoim entuzjazmem.
Opisując rolę ucznia w społeczności szkolnej, autorka sięga po „klasyka” - kilka myśli Janusza Korczaka.
W końcowej części artykułu podkreślono bardzo ważną rolę współpracy rodziców i nauczycieli dla dobra wychowanków, a w szczególności konieczność nawiązywania i podtrzymywania relacji, przejrzystą komunikację, sprawny przepływ istotnych informacji, wzajemny szacunek i zaangażowanie. Wymieniono także zagrożenia, które utrudniają lub czasem wręcz uniemożliwiają dobrą współpracę: brak czasu, rozbieżny system wartości, negatywne nastawienie do siebie nawzajem, które często wynika z niewiedzy, niezrozumienia i lęku.
Warto jednak pracować nad przezwyciężeniem tych trudności i „grać w jednej drużynie”, bo wspólny jest cel: dobre kształcenie i wychowywanie dzieci i młodzieży.

 

Vademecum dyrektora szkoły / Michał Łyszczarz // Dyrektor Szkoły. - 2018, nr 8, s. 26-30, 32-39

Przed nami kolejny rok pracy i kolejne zadania. W związku z reformą edukacji przed dyrektorami szkół poważne wyzwanie – stopniowego wdrażania rozwiązań wynikających ze zmieniających się przepisów prawa oświatowego. Jest to okres szczególny, dotychczasowe rozporządzenia są bowiem stopniowo zmieniane na akty wydane na podstawie ustawy – Prawo oświatowe. Jednocześnie do czasu wydania nowych rozporządzeń zachowują swoją moc obowiązujące do tej pory przepisy.
Jak się w tym wszystkim nie pogubić, nie przegapić terminów, wcielić w życie zalecenia wynikające z procesu reformy... – jednym słowem: jak sprostać wszystkim obowiązkom dyrektora placówki oświatowej? Cenną pomocą może być opublikowane w sierpniowym numerze Dyrektora Szkoły „Vademecum dyrektora szkoły” autorstwa Michała Łyszczarza, prawnika, współautora komentarza do Ustawy o systemie oświaty, znawcy prawa oświatowego. Autor w niezwykle przejrzysty sposób przedstawia zadania i obowiązki dyrektora w całym roku szkolnym. Kompendium ma układ rzeczowy – prezentuje zagadnienia z poszczególnych obszarów np. zadania związane z organizacją pracy szkoły, zadania w zakresie awansu zawodowego nauczycieli, nadzoru pedagogicznego, procesu nauczania, rekrutacji, prowadzenia dokumentacji, pomocy psychologiczno-pedagogicznej, bezpieczeństwa i higieny pracy, zadania w odniesieniu do rady pedagogicznej. Przy każdym dziale przywołana jest podstawa prawna. W sposób graficzny wyróżniono szczególnie ważne obszary dyrektorskich powinności (WAŻNE!) oraz nowe zadania i obowiązki (NOWE!). Czytelny, logiczny układ ułatwi korzystanie z tego podręcznego vademecum.

BM

Pozycje
Flaga narodowa Ukrainy
Ukraina  
Kalendarz wydarzeń
Materiały dydaktyczne
Otwarte Zasoby Edukacyjne
Biblioteka poleca
Gry planszowe
Wystawy
Akademia Wartości
Ogólnopolskie Forum Bibliotek Pedagogicznych
Jubileusz - 100 lat PBW
Poradnik Na Focha
Pomocne linki oświatowe

Pedagogiczna Biblioteka Wojewódzka im. Hugona Kołłątaja w Krakowie
al. F. Focha 39, Kraków 30-119

nr konta: 39 1020 4900 0000 8502 3122 7919

  sekretariat@pbw.edu.pl
   tel. (+48) 12 421 10 98

© 2024 Pedagogiczna Biblioteka Wojewódzka w Krakowie
Free Joomla! templates by Engine Templates
Strona korzysta z plików cookie, które ułatwiają świadczenie naszych usług. Korzystając z naszych usług zgadzasz się, że używamy plików cookie.